Ο μικρός μου αποτεφρωτήρας..Vol.2

Το παρών άρθρο είναι ευγενική χορηγία του mad tv αφού υπό την επήρεια νύστας και 10 κομματιών πίτσας, υπέπεσα στο λάθος να παραμείνω παραπάνω από 3 λεπτά βλέποντας τον γιο της Yoko Ono με τον Pepe le pew να κάνει ριμόαγκαλίτσες.Συνειρμικά μου ήρθε  το άρθρο του Νταρακλίτσα των blogger, σκατοσπρώχτη, και American ninja Διπρόσωπου ,που έλεγε πόσο κατάντιας  και  loser  πρέπει να είσαι ,για να κάνεις το γιουσουφάκι του Τσουκαλά.. Το παρακάτω παράδειγμα είναι ίδια περίπτωση. Δεν είχα σκοπό να γράψω αυτή την χρονική στιγμή για τα μούτρα του, αλλά μετά από  αυτό το βίντεο κλιπ ξύπνησε μέσα μου ο κοινωνικός ρατσισμός που τόσο καλά είχα καταπολεμήσει τόσο καιρό..Δείτε μέχρι το 0:17 δεν χρειάζεται παραπάνω..

Το μίσος μου για τον συγκεκριμένο φάπερ του Νιβο δικαιώθηκε, όταν στο my space έκανε σχόλιο σε μια κωλάρα που είχα κάνει φίλη και από ανεξήγητη περιέργεια μπήκα στο προφίλ του “Fapas Paradise”. Τίτλος άλμπουμ: «The gansta shit!»… Στολισμένος σαν την Παναγία της Τήνου με λευκόχρυσα τάματα από τα νύχια μέχρι τα δόντια,  και με στυλάκι «ο κακός Jordi του Hip-Hop» ένιωσα την αηδία να κατακλύζει κάθε κύτταρο μου.. και προσπαθώντας να ελέγξω τον εμετό μου, βλέπω αυτή την φώτο…

                                                              και αμέσως σκέφτηκα αυτό..

Σαν να βλέπεις τον Πέτρο Γαϊτάνο αγκαζέ με τρελά μουνιά  μετά από live με τους Slayer.Ρε τελευταίε ,προσωπικέ άι φερ και Τζανετάκο του Νιβο μπορείς ακόμα πιο χαμηλά να σκύψεις και να γλύψεις όλα αυτά που έφτυνες...Και να ξέρεις παράλυτη μαϊμού, είμαι ένας απ'όλους αυτούς που θα σου έσπαγαν τα δόντια μέχρι να σε ταΐζουν παπαριάσμενο αντίδωρο για πάντα… Γιατί όταν βρίζεις την μουσική βιομηχανία και γίνεσαι η πουτάνα της, τα δικά σου τραγούδια θα έρθουν να σε βρουν.. 

Οι συντοπίτες σου θέλουν να σε τιμήσουν με το χρυσό κλειδί της πόλης..Jonas brotha των φτωχών..