30

Η πρώτη περίοδος εμμηνόπαυσης, στον κατά κοινή ομολογία ανώριμο νου του άντρα .Είναι η περίοδος που προσπαθεί να σκεφτεί σοβαρά το μέλλον του, νιώθοντας 23 σε σώμα τριαντάρη . Και όπου «σοβαρό» βάλτε ότι σκέφτεται την καρμπονάρα ,το γκομενάκι που μένει στον τρίτο και τις μπύρες . Τα πρώτα συμπτώματα της  κατάστασης στην όποια αναφέρομαι  ξεκινάνε περίπου στα 27 κάθε άντρα, όταν το σώμα του δεν κάνει τις ίδιες καύσεις  και τα κιλά μπαίνουν διαφοροποιώντας τον αγέρωχο σωματοτύπο του από τις καθημερινές κραιπάλες. Σαφώς δεν είναι μόνο τα κιλά ,απλά θέλω να εστιάσω στην εξωτερική εμφάνιση για να δώσω ένα παράδειγμα.

                     

Πριν κλείσω σπίτια ,θα μιλήσω για μένα που στα 26 κόβω το τσιγάρο για πλάκα μεν ,το κράτησα δε, και στα 27 είμαι ένας νέος  με αυτοσαρκαστικό χιούμορ με μια ελληνική ομορφιά σαν αυτή του σογιού μετά την μάχη στο πασχαλινό τραπέζι. Η μόνη μου γυμναστική ήταν το σήκωμα του τιμοκατάλογου και η ελεύθερη πτώση στο ψυγείο .Το γυμναστήριο και μια υποτυπώδης δίαιτα ήταν μονόδρομος για μένα αλλά γρήγορα παράτησα το πρώτο γιατί έπαθα κάτι σαν αρχιδοκρέμαση . Στα 28 απλά πρόσεχα τι τρώω και δεν έπινα ξύδια μεσοβδόμαδα εκτός από τις μέρες champions league γιατί είπαμε να προσέχουμε αλλά όχι και να γίνουμε Τιτίκες  στο S-cape army academy.

Τον περασμένο Οκτώβρη  την είδα γυμναστική  στο σπίτι και λιμοκτονία το βράδυ .Παράλληλα μετά τον Απρίλη ξεκινάω  7Χ7 και μερικές Κυριακές παίζουμε μπάσκετ .Αν δεν είναι αυτό κρίση ηλικίας ,τότε τι είναι ; Ο στόχος επετεύχθη αφού έχασα δέκα κιλά και έκανα και μια απλή ας το πούμε, γράμμωση. Όλα αυτά έγιναν με ένα ακόμα συνδετικό κρίκο με έμενα .Τους φίλους μου. Αυτοί αποφεύγουν την αλήθεια ότι υπάρχει η κρίση των άντα και ότι απλά περνάνε την φάση τους .Ποιοι εμείς ,που όταν λέγαμε την λέξη αθλητισμός ξεπλέναμε το στόμα μας με τεκίλες .

Ο ένας πήρε μπάλα μπάσκετ spalding , που ο συγκεκριμένος  είναι  ολίγων εβραίος και γυρνάει τα γήπεδα μπάσκετ σαν hoodie από το Χάρλεμ  .Ο άλλος είχε μπλούζες που δεν τις φόραγε αν δεν έχανε πέντε κιλά πρώτα με το αποκορύφωμα του τριμάλακα ,το πράσινο τσάι με τζίντζερ που χρησιμοποιούσε για λιποδιαλύτη αφού έκανε κάθε πρωί τρέξιμο  .Ο τρίτος από τα 21 του με αυξημένα τριγλυκερίδια και γράφτηκε γυμναστήριο στα 27 αν και το βράδυ νήστευε με σουφλέ , και ο οι δυο πιο χαζοί τρώνε πρωτεΐνες και άλλους “φυτικούς ” συνδυασμούς σε χάπια. Αν μετρήσω γνωστούς  που ξεκίνησαν ποδηλατάδες , kick boxing και λοιπές αθλοπαιδιές  θα γραφώ μέχρι αύριο.

Για να προλάβω κανά Γκούφι  που θα πετάξει εξυπνάδα του στυλ «εγώ ακόμα δεν γυμνάζομαι η ότι πάντοτε γυμναζόμουν» ,το παραπάνω παράδειγμα θέλει πει ότι αλλάζεις σε οτιδήποτε ,από μαγαζιά που δεν πήγαινες μέχρι το να ξυρίζεις στέρνο με χαλάουα εσύ που το έπαιζες αμετανόητο αρσενικό των σπηλαίων.. Είναι λίγο η ζωή που δεν έζησες ,είναι συνειδητοποίηση ότι αυτό το κωλαράκι που κοιτάς ευθαρσώς του ρίχνεις 10 χρόνια και οτι τα πιτσιρίκια του γυμνάσιου σε λένε κύριε.

Σε λίγες μέρες κλείνω τα 29 και σας συνιστώ υπομονή, θα σας περασει.